Exposure Compensation, How it works.

(80) – Exposure Compensation, How it works.                                  ဓါတ္ပံု ပညာရပ္ ဆိုင္ရာ မွတ္စု (၈၀)

 

Focal Length ကို ဆန္႕ ထုတ္ျခင္း ႏွင့္ Exposure Compensation.

( Crop Factor and Exposure Compensation )

 

Crop Factor

 Full Frame Lens မ်ားကို APS-C ကင္ မရာ မ်ား တြင္ တပ္ လိုက္ပါက  မူလ Focal Length မွ ေန၍ ကင္မရာ မ်ား၏ သက္ဆိုင္ရာ ေျမွာက္ ေဖၚ ကိန္း Crop Factor အလိုက္ Lens ၏ Focal length ကို ဆဲြ ဆန္႕ လိုက္ ျခင္း ျဖင့္ အေ၀း ရွိ Subject သည္ ပို၍ နီးလာသည့္ အေၾကာင္း ကို မွတ္စု အခ်ိဳးတြင္ ေရးခဲ့ပါသည္။ မွတ္စု အမွတ္ (၇၄) ျဖစ္သည့္ “ Tamron 150-600 ကို APS-C ကင္မရာ ျဖင့္ စမ္း သပ္ျခင္း “ တြင္ လည္း ေရးခဲ့ပါသည္။

 

ဥပမာ အားျဖင့္ Nikon Full Frame Lens ျဖစ္ သည့္ 80-400mm Lens ကို Nikon (DX Format) APS-C  ကင္မရာ တြင္ တပ္ လိုက္ပါက Nikon Crop Factor သည္ ( 1.5 X )  ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အစပိုင္း Focal Length 80mm သည္ ( 80 X 1.5 = 120mm ) ျဖစ္လာကာ အဆံုးပိုင္း Focal Length 400mm သည္ ( 400 X 1.5 = 600mm ) ျဖစ္သြားပါသည္။ Canon ကင္မရာ ၏ Crop Factor မွာ မူ ( 1.6 X) ျဖစ္ပါသည္။

 

ကင္မရာ အမ်ိဴး အစားအလုိက္ Crop Factor မ်ား ေအာက္ပါ အတိုင္း ျဖစ္ပါသည္-

 

Canon - EOS 1D/1D MK II N Crop Factor = 1.3 x

Nikon - D40…./ D90/ D200/D 2X…. Crop Factor = 1.5 x

Minolta - 7D/ Fuji S3 Pro/ Pentax ist DS/ Crop Factor = 1.5 X

Canon - EOS 300D/ 400D/ 20D/ 30D Crop Factor = 1.6 X

Olympus - E400/E-500/ E-300/ E-1 Crop Factor = 2.0 X

အလြယ္တကူ ရွိထားသည့္ စာရင္းဇယားကို ေဖၚျပထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ အျခားမ်ားစြာေသာ Model မ်ားတြင္လည္း အတန္အသင့္ ကြာ ျခားနိုင္ပါသည္။

 

 

အေ၀းရွိ အလင္းေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ေနာက္ခံ ႏွင့္ ငွက္ ကိုရိုက္ျခင္း

 

ေအာက္ တြင္ ျပ ထားသည့္ ပံု ကို Tamron 150 – 600 mm အား Nikon D 7100 တြင္ တပ္ကာ Focal Length 600mm ျဖင့္ ရိုက္ထားျခင္း ျဖစ္ ပါသည္။ ထို႕ အျပင္ D 7100 ၏ 1.3 Crop Mode ကို ပါသံုး ထားပါသည္။

 

 

 

 

 

 

ေအာက္ပါပံု မွာ အဆိုပါ ငွက္ ပ်ံထြက္ သြားသည္ကို ရိုက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

 

 

 

 

 

အဆိုပါ White Throated Kingfisher နားေနသည့္ သစ္ ပင္သည္ ရိုက္သည့္ ေနရာ မွ ခန္႕ မွန္းေျခ အေျဖာင့္ တိုင္း ကိုက္ ၃၅၀-၄၀၀ ခန္႕ ရွိမည္ ထင္ပါသည္။

 

 

ေအာက္ ပါ ပံု မွာ အဆုိပါ White Throated Kingfisher ငွက္ နားေနသည့္ ေနရာ ႏွင့္  ဓါတ္ပံု ရိုက္ သည့္ ေနရာ အကြာ အေ၀းကို မွန္းဆ နိုင္ရန္  သာမန္ မ်က္ ေစ့ ျဖင့္ ၾကည့္ လွ်င္ အနီး စပ္ ဆံုး ျမင္ရ မည့္ Focal Length 35mm ျဖင့္ ရိုက္ထားသည့္ ပံု ျဖစ္ပါသည္။

 

 

 

အထက္ပါ ပံု အထက္ပိုင္း၌ အနီေရာင္ ျပထားသည့္ ေနရာ သည္ ငွက္ နားေနသည့္ သစ္ ကိုင္း ေျခာက္ ျဖစ္ပါ သည္။

 

အထက္တြင္ ျပထား ေသာ အတိုင္း အေတာ္ ေ၀း လွသည့္ ေနရာ မွ အေတာ္ နီးနီး ေရာက္ ကာ ပံု ၾကီး လာ သည္ မွာ မူလ 600mm သည္ Nikon Crop Factor 1.5 X ေၾကာင့္ ( 600 X 1.5 = 900mm )ျဖစ္သြား ကာ တစ္ဖန္ ( 1.3 X ) Crop ထပ္ လုပ္ ထားသျဖင့္ ( 900mm X 1.3 = 1170mm ) ျဖစ္သြား ေသာၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ ေၾကာင့္ ပံုသည္ ၾကည့္ နိုင္ ရွဳ နိုင္သည့္ အေန အထားသို႕  ေရာက္ လာပါသည္။

 

ဤ ကဲ့ သို႕ အေတာ္ ေ၀းေ၀း ေနာက္ခံ ေကာင္းကင္သည္ ျဖဴလြင္ ျပီး ေတာက္ ပေနသည့္ အေနအထားမ်ိဳးတြင္ Exposure ကိို အေတာ္ တင္ရ ပါသည္။ သာမန္ Setting မ်ိဳး ျဖင့္ ရိုက္ ပါက ကင္မရာ Metering က ေနာက္ခံ ေကာင္း ကင္ ၏ အလင္း၏ အလင္းေရာင္ကို သာ ပ်မ္းမွ်  ခန္႕ မွန္း တြက္ ခ်က္ ကာ ပံုေဖၚ ေပး မည္ ျဖစ္ပါသည္။ Camera Firmware က အလင္းေရာင္ မ်ားစြာ ေတာက္ ပေနသည္ဟု မွတ္ယူကာ Exposure ကို မ်ားစြာ ေလွ်ာ့ ခ် လိုက္ ပါမည္။ သို႕ ျဖင့္ ေအာက္ပါပံု ကဲ့ သို႕ ငွက္ေရာ သစ္ ရြက္ မ်ားအားလံုး မဲ ကုန္ပါလိမ့္ မည္။

 

 

 

 

ထို႕ ေၾကာင့္  Aperture ကို က်ယ္က်ယ္ ဖြင့္ျခင္း သို႕  မဟုတ္ Shutter Speed ကို ေလွ်ာ့ ခ် ျခင္း စသည္ တို႕  ျဖင့္ မိမိ လို အပ္ သည့္ Subject လိုအပ္ ေသာ အေန အထား အထိ ပံု ေပၚလာေစရန္ အတြက္  Exposure ကို ျပန္ တင္ရပါမည္။

 

ကၽြန္ေတာ္ တို႕  အေနႏွင့္ မူ အဆိုပါ ပံု မ်ိဳး ကို မ်ားေသာ အားျဖင့္ မိမိ ရိုက္ မည့္ ငွက္  ကို ေစာင့္ ရင္း Exposure ကို စမ္းသည့္ အေနႏွင့္  အစမ္း သေဘာ သာ ရိုက္ေလ့ ရွိၾက ပါသည္။

 

ထို႕ ေၾကာင့္ အခ်ိန္မေရြး ေရာက္လာနိုင္သည့္ အျမန္ ပ်ံ ေနေသာငွက္ မ်ား အား ရိုက္ရန္ Set လုပ္ထားသည့္ Setting ကို မျပင္ေတာ့ ဘဲ Exposure Compensation ကို တင္၍ သာ ရိုက္ေလ့ ရွိၾက ပါသည္။

 

အထက္ပါ Exposure ျပန္ တင္ ကာ ညွိ ထားေသာ ငွက္ ပံု မ်ားကို ေအာက္ ပါ Setting ျဖင့္ ရိုက္ထား ျခင္းျဖစ္ပါ သည္-

 

·        Shutter Speed                    -       1/ 1600 Sec

·        Aperture                            -       6.3

·        ISO                                   -       500

·        Metering                            -       Center Weighted Average

·        Exposure Compensation   -       + 2.3 –Step

 

အထက္ပါ Setting တြင္ ပ်ံ ေနသည့္ ငွက္ ကို ရိုက္ရန္ ျပင္ထားသည္ Shutter Speed ႏွင့္ Aperture တို႕ ကို မေျပာင္းဘဲ အလြယ္ နည္း ျဖင့္ Exposure Compensation သာ လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

 

 

အထက္ပါ အေျခ အေနမွာ ေနာက္ခံ ျဖဴ၀င္း ေတာက္ ပေနသည့္အတြက္ Exposure Compensation ကို ( + ) တင္ ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆန္႕ က်င္ဘက္ သေဘာအရ  ေနာက္ခံ အလင္း အလြန္ ေမွာင္ ေနပါက Camera Firmware က အလင္းေရာင္ မ်ားစြာ နည္းေနသည္ ဟု ယူဆကာ Exposure ကို တင္လိုက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိက  Exposure Compensation   ( - ) ကို လို အပ္ သကဲ့ သို႕  ေလွ်ာ့ ခ် ေပးရန္ လိုပါမည္။

 

ကၽြန္ေတာ္ တို႕ အတြက္ မူ အထူးသျဖင့္ ေရာင္ျပန္ ထ ေနသည့္ ေရ ျပင္ေပၚ ႏွင့္  အရိပ္ က်ေနသည့္ ေရျပင္ ေပၚ တြင္ ပ်ံ ေနသည့္ ငွက္ ကို ရိုက္ရာ တြင္ ျဖစ္ ေလ့ ရွိေသာ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။

 

 

 Exposure Composition

 

Subject ကို လႊမ္း ျခံဳ ထားသည့္ ပတ္၀န္း က်င္ သည္ Subject ႏွင့္ အတိုင္း အတာ ပမာဏ ျခင္း အလင္း ျပင္းျပ မွဳ ျခင္း မ်ားစြာ ကြာ ေနျခင္းမ်ား ရွိေနပါက ကင္မရာ Metering ကို Center Weighted Average, Spot Metering ေပးထားေစကာမူ ကင္မရာ Firmware က တြက္ခ်က္ေပးသည့္ အလင္း မွ်ေျခ ( Average ) သည္ မိမိ အေနႏွင့္ Subject အေပၚ ေပး လိုသည့္ အလင္း အတိုင္း အတာ ပမာဏ ႏွင့္ လဲြ တတ္ပါသည္။ 

 

အဆိုပါ အေျခ အေနမ်ိဳး မ်ား မွာ ေယဘူယ် အားျဖင့္ သစ္ေျခာက္ ကိုင္း ေပၚ၌ အလြန္ေတာက္ ပေနသည့္ မိုး ေကာင္းကင္ ကို ေနာက္ခံ ျပဳ က နားေနသည့္ ငွက္ ၊  အလြန္ အရိပ္ မဲမဲ ထိုးေနသည့္  ေရ ျပင္ ေပၚ တြင္ ေရကူးေနသည့္ ( သို႕မဟုတ္ ) ျဖတ္ ကာ ပ်ံေနသည့္ ငွက္- စသည့္ အေျခအေန မ်ိဳး တို႕ ျဖစ္ပါသည္။

 

အထက္ပါ အေျခ အေနကို ေနရာ တိုင္းတြင္ ပံုေသမွတ္၍မရပါ။ Sunbird, Common Kingfisher, Taylor Bird တို႕ ကဲ့ သို႕ ငွက္ ေသးေသး ေလး မ်ားကိုမူ ကင္မရာ အေန ႏွင့္ ၾကီးမား က်ယ္ျပန္႕ သည့္ ပတ္၀န္းက်င္ ၏ အလင္း မွ ခဲြ ထုတ္ ကာ Subject ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ အလင္း ပမာဏ အား မွ်တေအာင္ တြက္ခ်က္ ၍ Subject ပံုေပၚ လာေစရန္  Process လုပ္ရခက္ သည့္ အေန အထားမ်ား ကိုသာ ဆိုလိုပါသည္။

 

 

Subject အေနႏွင့္ Grey Heron ကဲ့ သို႕ အရြယ္  ၾကီးျပီး  ကင္မရာ Active Focus Point က တိတိက်က် ေထာက္ကာ Focus ဖမ္း နိုင္သည့္ အေန အထား မ်ိဳး ဆိုလွ်င္ ကင္မရာ Firmware က Subject ႏွင့္  ပတ္၀န္းက်င္၏ အလင္း ႏွင့္ အေရာင္ကို ပ်မ္းမွ် ရ ေအာင္ မွန္ကန္ စြာ တြက္ နိုင္ပါသည္။ ဤသည္ပင္လွ်င္ ေအာက္ ပါပံုကဲ့ သို႕  Subject ၾကီး သည့္ ငွက္ သည္ပင္လွ်င္ ေနေရာင္ Reflection အလြန္ ေတာက္ ပါက Exposure သည္ လိုသလို ျဖစ္မလာဘဲ Under ျဖစ္သြားပါသည္။

 

 

အထက္ပါ Grey Heron ကဲ့ သို႕  အလြန္ၾကီး သည့္ ငွက္ သည္ပင္ ျပင္းထန္ေသာ ေနေရာင္၏ Reflection ေၾကာင့္ Subject underexpose ျဖစ္သြား ပါသည္။

 

 

အထက္ပါ ပံု မွာ ေတာက္ပေသာ ေနာက္ခံ ေကာင္းကင္ေၾကာင့္ Stork billed Kingfisher မဲသြား သည့္ ပံု ျဖစ္ပါသည္။

 

အဆိုပါ အေျခ အေန မ်ိဳး တြင္ ရိုက္ကူးသူ က ကင္မရာ ေပးသည့္ Exposure ကို ျပန္၍ Compensate လုပ္ေပးရပါသည္။

 

အထက္တြင္ Subject Under Exposed ျဖစ္ေနသည့္ အေျခ အေန မ်ိဳး တြင္ Exposure ကို ( + 2.7 ) တင္ကာ ရိုက္ ရာ  ေအာင္ပါ ကဲ့ သို႕ ၾကည့္ ေပ်ာ္ ရွဳ ေပ်ာ္ ပံု ရလာသည္။

 

 

ေအာက္ပါ ပံု မွာ အလင္းေရာင္ နည္းသည့္ ျခံဳ အတြင္း ခိုေနသည့္ White Throated Kingfisher ကို ရိုက္ရာ ကင္မရာ သည္ အေကာင္ေသး သည့္ Subject ကို ထည့္ မတြက္ ဘဲ ေမွာင္ေနေသာ ျခံဳ ပုတ္ ၏ အမ်ားစု အလင္းကိုသာ ယူ လိုက္ ကာ အလင္းေရာင္ နည္းေနသည္ ဟုမွတ္ယူ ၍ Exposure ကို တင္လိုက္သျဖင့္  ငွက္သည္ အနည္းငယ္ Over Expose ျဖစ္သြားရျခင္း ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ အေျခ အေန မ်ိဳး တြင္ ပထမ  အစမ္း ပံု မ်ားရိုက္ကာ Histogram ႏွင့္ျပန္ စစ္ ရန္ လိုပါ သည္။  ယင္းေနာက္ Exposure ကုိ လို အပ္ သကဲ့ သို႕ အတိုး အေလွ်ာ့ လုပ္၍ စမ္းၾကည့္ ကာ အေကာင္း ဆံုး Setting ကို ယူရပါမည္။

 

 

 

 

ဤ မွတ္စုသည္ APS-C ျဖင့္ Focal Length ဆန္႕ ထုတ္သည္ထက္ ေနာက္ခံ အလြန္ ေတာက္ ပ ေနသည့္ အေျခအေန ႏွင့္  Subject ၏ ပတ္၀န္းက်င္ အလြန္ေမွာင္ေနသည့္ အေျခအေနမ်ိဳး တြင္ Exposure Compensation  ကို အတိုးအေလွ်ာ့ လုပ္ ကာ ရိုက္ ေသာ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ သံုးေနသည့္ ခပ္လြယ္လြယ္ နည္း ကို အေတြ႕ အၾကံဳ ျပန္ လည္ မွ်ေ၀သေဘာ မ်ိဳးအေနျဖင့္ ေရးသားရ  ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

 

_________________________