ဘ၀ ထဲ က ကဗ်ာ
ဘဝနွစ္ခု ၾကား ဗ်ာမ်ား ေနရသူ
* သံတမန္ကေလး ငါ့ဘဝ၊
တက္လိုက္ရတဲ့ ဧည့္ခံပဲြ၊
နဲႊ လိုက္ရတဲ့ မိတ္ဆံုပဲြ၊
ပဲြေတြ ပဲြေတြ တစ္ေလွ်ာက္၊
ေသာက္လိုက္ရတဲ့ အေဖ်ာ္ ယမကာ၊
အရသာက အစံု၊
အဖံု ဖံုေသာ အသြင္၊
ခိိ်ဳ ခ်ဥ္ ဖန္ခါး၊
လွ်ာဖ်ား အထက္၊
စဲြမက္ ေစရာ၊
အကုန္ ပါေလသေပါ့၊
အစ ကေတာ့ ဟုတ္သလိုလို။
* အစား အစာၾကေတာ့လဲ၊
နဲႊ ေလသမွ်ကို၊
ပဲြ တိုင္း လိုမွာ၊
ထိပ္တန္း ပါလို႕၊
ဆိုကာ ရမဲ့၊
တကယ့္ အမယ္ေတြ တည္ခင္း၊
ခဏျခင္း မွာေတာ့၊
ခံတြင္းက လိုက္သလိုလို။
* အစပိုင္း ေတာ့ ဟန္တေမာ့ ေမာ့၊
တစ္ေၾကာ့ နွစ္ေၾကာ့၊
အၾကိမ္ၾကိမ္ ေသာ့ လာေတာ့၊
ေမာ့ ေနတဲ့ ငါ၊
ျပႆနာ၊
အာသာ မေျပ၊
ေရဘဲ ငတ္သလိုလို၊
အဟာရဘဲ ျပတ္ သလိုလို၊
ဘာ လိုေနလဲ မသိ၊
ဇာတိ က ျပေလျပီ။
* အိမ္ျပန္ေရာက္မွ၊
မီးဖိုေခ်ာင္ ေနာက္၊
ေမႊကာေနွာက္ျပီး၊
မာေတာက္ ထမင္းၾကမ္း၊
ငပိ ရည္ဆမ္းလို႕၊
ပဲၾကမ္း ေက်ာ္ေလး၊
တျမံဳ တေထြးကို၊
ေရေႏြးၾကမ္း နဲ႕၊
အငမ္း မရ၊
ေျမွာကာခ် မွ၊
ငါ့ရဲ့ ေရႊဝမ္း၊
ျငိမ္းခ်မ္း ၾကည္လင္၊
ဘဝင္မွာက်၊
တင္းတိမ္ရသည္၊
ေၾသာ္ ---ငါက ေတာသား ေပပဲကိုး။
စိုးလိွဳင္ ( မန္းတကၠသိုလ္)
--------------------------------------
" ကြက္လပ္ ကေလး "
* သူငယ္ခ်င္း၊
မင္းမလဲ--- သြားခဲ့ တဲ့ နိုင္ငံျခား၊
အေခါက္ ေပါင္းလဲ မ်ားလွ ေပါ့၊
အားကေတာ့ က်တယ္ကြာ၊
ေတြ႕ဘူး တာေတြ၊
ၾကံဳ ဘူးတာေတြ၊
ျမင္ဘူးတာေတြ၊
ၾကား စမ္း ပါရေစကြာ။
* အင္း--- အေမးရိွေတာ့ လည္း၊
အေျပာ ရိွရ မွာဘဲေပါ့၊
အိနၵိယ က အ၈ၢ ရာမွာ၊
အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ ေနာက္ခံ၊
အျဖဴ ေရာင္မွန္ ေက်ာက္ သလင္းနဲ႕၊
ထင္း ေနေအာင္လွတဲ့၊
ရွာ ၈်ဟန္း ရဲ့ အခ်စ္ သက္ေသတည္ရာ၊
တတ္ဂ်္ မဟာ၊ ေရာက္ခဲ့ပါရဲ့။
* ရုရွားက ကရင္မလင္၊
ရင္ျပင္နိီနီ၊
အခြ်န္ နီနီ၊
နာရီစင္နီနီ၊
တံတိုင္းနီနီ၊
ၾကည့္ ့ေလရာ နီ၊ အားလံုးနီ၊
လူပါနီ သြားမလားထင္ရ၊
ငါ ကေတာ့ မနီ ပါဘူးကြာ၊
ေရာက္ခဲ့ တာ ေျပာတာပါ။
* ေသာ ေကာ ေရာေကာ၊
အတိုခ်ဳပ္ပဲ ေျပာ ပါရေစေတာ့၊
တရုတ္ က တံ တိုင္း မဟာ၊
ပါရီ က အီဖယ္ တာဝါ၊
အီတလီက ပီစာ ၊
ေစာင္းေနတာ အံ့ စရာပ၊
ခန္႕ ညား ဝင္းၾကြား၊
ဝမ္းဒါး--ဝမ္းဒါး -- ေဝါလ္ ဝမ္းဒါး ၊
အားလံုး အစံု ၾကံဳ တုန္း ဝင္ခဲ့ပါရဲ့။
* ေအာ္---သူငယ္ခ်င္း၊
မင္း ရဲ့ အေတြ႕ အၾကံဳ၊
အံ့ အကုန္ ပါဘဲကြာ။
* ငါ့မွာေတာ့၊
ျမန္မာ့ အလယ္ပိုင္းက၊
ေရွး က်တဲ့ အေမြ၊
ပုဂံ ေျမ၊
ရွမ္း ေျပက အင္းေလး၊
ေဖြးေနတဲ့ သဲေသာင္၊
ေငြ ေဆာင္ နဲ႕ ငပလီ ကမ္း၊
ဒါ ေလာက္သာ အနိုင္ နိုင္၊
လွမ္း နိုင္တဲ့ ဘဝ၊
မင္းက ေတာ့ ေျခရာျခင္း ထပ္ျပီးေရာ ပါ့ ေနာ္။
* အိုး--- နိုး နိုး၊
ငါက ပဂိုး (ပဲခူး) ဟို ဘက္၊
ပိုျပီး ခရီး မဆက္ခဲ့ဘူး ပါ၊
ဒါထက္----၊
အဲဒီ ဘက္ေတြ၊
ေျခရွည္ ဖို႕ ေရာ၊
လို ေကာ လိုေသးလို႕ လားကြာ။
* အင္း--သူငယ္ခ်င္း၊
မင္းရဲ့ အျဖစ္က၊
တစ္ဝက္ ကက်က္၊
တစ္ဝက္က ပ်က္၊
စားရခက္ တဲ့ ေပါင္မုန္႕လိုပါလားကြာ။
စိုးလွိဳင္ ( မန္း တကၠသိုလ္ )
---------------------------------
အေပၚယံ အလႊာ ကို ခြာ ၾကည့္ျခင္း
* ကြ်န္ေတာ္ ေတာသား၊
ေလယာဥ္ပံ်လား၊
အို-- လား လား မွ မသိ၊
စီးဘို႕ အထိ ကေတာ့ ေဝ လာ ေဝး၊
အေတြး ထဲမွာပင္ မ ထား၊
သြားရ ေတာ့ နိုင္ငံျခား၊
စီး မ်ား စီး ရ ေတာ့ ၈်က္ ေလယာဥ္၊
ေဝဟင္ မွာ လြင့္ လို႕၊
အရင့္ အရင္္ က အိမ္ မက္ ပင္ မမက္ ဘူး၊
ေၾသာ္ ---ကံ ထူး လို့ေလလား၊
အေမ့ ေက်းဇူး ေပလား၊
လားေပါင္း မ်ားစြာ၊
ကြ်န္ေတာ္ ဟာ မသိ၊ ပေဟဠိ။
* အေမ ေရ၊
တစ္ခါ တစ္ေလမွ၊
မေခြ် ဘူးတဲ့ ပန္း ၊
ေဝဘူး တဲ့ အနမ္း ၊
ခ်မ္းျမ တဲ့ အေထြး၊
ေနြး လွ် တဲ့ အေငြ႕ေတြေၾကာင့္၊
အတိတ္ ေမ့သြား တဲ့ ကြ်န္ေတာ္၊
ေဖၚ လိုက္ေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္း ၊
အေဟာင္းကို ေဘးခိ်တ္၊
အရိပ္ကို ပစ္ခြာ သြား၊
ထား ရစ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ ၊
ေစ့ေစ့စစ္ လိုက္ေတာ့၊
ျဖစ္တည္ရာ ဗီဇ မွာ ၊
ကြ်န္ေတာ္ဟာ၊
ဘာ အနွစ္ မွ မရိွသူပါလား အေမ။
စိုးလိွဳင္ ( မန္းတကၠသိုလ္ )
----------------------------------------------
" စစ္တမ္း ေလးတစ္ခု "
* " ငါ " ဆိုတဲ့ငါ၊
" ေနမင္း " လို လင္းတဲ့ ငါ၊
အေတာ္ ဟုတ္ပါလား၊
အထင္ကေတာ့ တစ္ခဲြသား၊
စီးထားတဲ့ ဖိနပ္က" ဘာလီ "
ခါးပတ္ က " ၈ူခီ် "
ကုတ္အကၤီ် က " အိဗ္ စိန့္ေလာရင့္ "
ေဈးကျဖင့္ ၾကီး ပ။
* ဒါေတာင္၊
အိပ္ေထာင္ထဲက " ေမာင့္ ဘေလာင့္ " အနက္၊
လက္ထဲက " ရိုးလက္ အိြဳက္စတာ " ၊
ထည့္တြက္တာ မပါေသး၊
အေဝးက ၾကည့္ျပန္ ေတာ့၊
နိုင္ငံတကာ သံတမန္၊
ငါ့ ဟန္က အေၾကာ့၊
ခပ္ ေမာ့ေမာ့ ကေလး၊
အစည္းေဝး ခန္းထဲ ဝင္လိုက္ပါသည္။
* နိုင္ငံတကာ၊
ျပႆနာစံုတဲ့ပဲြ၊
ကိုယ့္ စည္းထဲ အေရာက္မွာ၊
ဝင္ႏြဲ ဘို႕ၾကံဳလာေတာ့၊
အသင့္ျပင္လာတဲ့ စာ က၊
" အာ၈်င္ဒါ " ထဲ မပါ၊
" ဆပ္ဗ္ ၈်က္ " နဲ႕လဲ ကြာ၊
ဟာ...... ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ၊
မေျပာလဲ မျဖစ္၊
အားေတြကိုညွစ္၊
ျဖစ္မိ ျဖစ္ရာ၊ ေျပာမိတာက၊
" မစၥတာ ခ်ယ္ယာမင္ ၊
ေလဒီးစ္ အင္ ၈်င္တယ္လ္မင္- အက္ သည္ ေအာက္ဆက္........"
ဒီတင္က ထက္၊ ေရွ႕ မတက္၊
ေဘး ဘက္က လူ၊
ကူမည့္ သူလည္း မရိွ၊
ရင္ပူ ေျပေပ်ာက္၊
ေရ ေသာက္ရင္း လည္ေခ်ာင္း ရွင္း၊
အဟင္း .......အဟင္း .......နဲ႕၊
သက္ျပင္း ေတြခ်၊
အားပါးတရ- ကယ္ၾကပါဦးဗ် လို႕၊
ေအာ္လို႕လဲ မရ၊
ဒုကၡ လွလွၾကီး ေရာက္ခဲ့ပါသည္။
* ျဖစ္စဥ္ အဆံုးမွာ၊
" ငါ " ဟာ ဘာလဲ၊
ကိုယ့္ေရာင္ဝါ ကိုယ့္အဆင္းနဲ႕၊
" ေနမင္း " ေလ လား၊
ေရာင္ျပန္ အလင္း နဲ႕ " လမင္း " ေပ လား၊
စစ္ တမ္းမ်ားထုတ္၊
ရွက္ရွက္ နဲ႕ ေခါင္းကိုကုတ္၊
အလုပ္ရွဳပ္ ရျပန္ ပါျပီ။
စိုးလိွဳင္ ( မန္း တကၠသိုလ္ )
No comments:
Post a Comment